Genera radiationis Radiatio non ionizans
Exempla radiationis non-ionizantis sunt lux visibilis, undae radiophonicae, et microundae (Infographica: Adriana Vargas/IAEA)
Radiatio non-ionizans est radiatio minoris energiae quae non satis energiae habet ad electrones ab atomis vel moleculis separandos, sive in materia sive in organismis viventibus. Attamen energia eius moleculas illas vibrare et sic calorem producere potest. Hoc modo, exempli gratia, furni microondarum operantur.
Plerisque hominibus, radiatio non-ionizans periculum valetudini non praebet. Attamen, operarii qui cum quibusdam fontibus radiationis non-ionizantis regulariter in contactu sunt, fortasse specialia mensuras requirunt ad se protegendos, exempli gratia, ab ipso calore producto.
Alia exempla radiationis non-ionizantis includunt undas radiophonicas et lucem visibilem. Lux visibilis est genus radiationis non-ionizantis quod oculus humanus percipere potest. Undae autem radiophonicae sunt genus radiationis non-ionizantis quod oculis nostris et aliis sensibus invisibile est, sed quod a radiophoniis traditis decodificari potest.
Radiatio ionizans
Exempla radiationis ionizantis includunt nonnulla genera curationum cancri radiis gamma utentibus, radios X, et radiationem e materiis radioactivis in centralibus electricitatis nuclearis adhibitis emissam (Infographica: Adriana Vargas/IAEA)
Radiatio ionizans est genus radiationis talis energiae ut electrones ab atomis vel moleculis separare possit, quod mutationes in gradu atomico efficit cum materia, etiam organismis viventibus, interagit. Tales mutationes plerumque productionem ionum (atomorum vel moleculorum electrice onustorum) implicant – unde vocabulum "radiatio ionizans".
In magnis dosibus, radiatio ionizans cellulas vel organa in corporibus nostris laedere vel etiam mortem causare potest. Usibus et dosibus rectis et cum necessariis mensuris tutelae, hoc genus radiationis multos usus utiles habet, ut in productione energiae, in industria, in investigatione et in diagnostica medica et curatione variarum morborum, ut cancri. Dum moderatio usus fontium radiationis et protectio radiationis responsabilitatis nationalis sunt, IAEA auxilium legislatoribus et regulatoribus praebet per systema comprehensivum normarum salutis internationalium, quae operarios et aegrotos necnon membra publici et ambitum ab effectibus potentialiter noxiis radiationis ionizantis protegere student.
Radiatio non-ionizans et ionizans diversas longitudines undarum habent, quae directe ad energiam earum pertinent. (Infographica: Adriana Vargas/IAEA).
Scientia post decompositionem radioactivam et radiationem inde resultantem
Processus quo atomus radioactivus stabilior fit particulas et energiam liberando "discrescentia radioactiva" appellatur. (Infographica: Adriana Vargas/IAEA)
Radiatio ionizans exempli gratia oriri potest exatomi instabilis (radioactivi)dum in statum stabiliorem transeunt dum energiam emittunt.
Pleraque atoma in Terra stabilia sunt, praecipue propter compositionem aequilibratam et stabilem particularum (neutronum et protonum) in centro (vel nucleo) eorum. Attamen, in quibusdam generibus atomorum instabilium, compositio numeri protonum et neutronum in nucleo eorum non permittit ut eas particulas coniungant. Talia atoma instabilia "atoma radioactiva" appellantur. Cum atoma radioactiva dissolvuntur, energiam in forma radiationis ionizantis (exempli gratia, particulae alpha, particulae beta, radiorum gamma vel neutronum) emittunt, quae, cum tuto adhibentur et adhibentur, varia commoda afferre possunt.
Tempus publicationis: XI Novembris MMXXII